Hoewel het vroegste gedateerde Engelse virginal een instrument is uit 1638, kunnen snaartoetsinstrumenten in Engeland worden teruggevoerd tot de eerste vermelding van de chekker in 1360. De term “virginall” werd generiek gebruikt voor alle getokkelde toetseninstrumenten, maar in deze context verwijst het naar het rechthoekige instrument in zijn moderne vorm.  In de zestiende eeuw werden verschillende typen snaartoetsinstrumenten vermeld in inventarissen en rechtbankverslagen. Tegen het einde van de zestiende eeuw hadden Engelse virginalen een gestandaardiseerd ontwerp en decoratie. De restauratie van sommige instrumenten, zoals het AH virginal, heeft hun authenticiteit beïnvloed. De AH en Mar virginalen, gebouwd door Vlaamse makers, worden beschouwd als volledig Engels in ontwerp en decoratie. De typische zeventiende-eeuwse Engelse virginalen worden vaak beschouwd als afgeleid van de instrumenten van de Ruckers-familie, maar een onderzoek toont aan dat ze ook ontwerpkenmerken hebben die vergelijkbaar zijn met die van zestiende-eeuwse Vlaamse voorbeelden.